Op woensdagavond 20 november nam burgemeester Geert van Rumund het Paspoort van Wageningen in ontvangst, een document waarin de basisrechten van ongedocumenteerden beschreven staan. De avond, waarin verschillende sprekers het woord namen, was druk bezocht. Door middel van theater (o.a. Waterlanders) en poëzie (Laurens van der Zee) werd de problematiek van ongedocumenteerden geïllustreerd. Onderstaand een foto van theater van de Waterlanders. Het publiek werd onder opblaas dolfijnen bedolven. Wie zijn dolfijn niet bij zich hield raakte deze kwijt. Een goede stimulans dus om zorgzaam om te gaan met degenen die onverwacht op je pad komen.
Klik op het paspoort om het te openen.
Gedicht Laurens van der Zee.
Je mag veel
Je mag veel, je mag een vis in een kom.
Draait ie rondjes.
Wel goed voor zorgen.
Vervolgens mag de herfst je koortshoofd koelen,
je mag regen je rode ogen laten spoelen.
Des winters mag de vluchteling hardop schreeuwen,
want sneeuw dempt.
Dan is het lente. Nieuwe kansen!
Dit Paspoort toont je waar je taalles krijgt.
Nederlands is echt iets minder erg dan het lijkt,
het begin was: Hebban olla uogala…
Dus alle vogels een nest, behalve wij.
En je hoort er helemaal bij
als je een uitdrukking durft:
“Met u, beschaamde burgers,
zou ik zó graag op mijn toekomst toasten,
en alle ellende vergeten,
maar met uw beschaafde Staat,
is het kwaad kersen eten”.
Hou die er in.
Trouwens, vroeger ging het van
Va-der leest de krant.
Moe-der ver-telt een ver-ha…
Zeg,
in dit handboek staat vast wel
waar je zakdoekjes kunt kopen,
en waar voer voor je vis.
En waar, als het van je geloof mag,
de drankzaak is.
Laurens van der Zee, stadsdichter, bij de presentatie van het Paspoort van
Wageningen, wegwijzer voor ongedocumenteerden, in de bblthk te
Wageningen, 20 november 2013.
